ŞİİR

Portakal Kokulu 5 Ocaklar


03 Aralık 2021

Portakal Kokulu 5 Ocaklar

 

Şahmeran kalesinde kaybolmuş mitlerin uğultusu

Portakal çiçeklerinde saçlarının kokusu

Büyük saat önünde güvercinler

Zakkumlardan damlayan çiy gözyaşım

Gözyaşlarıyla akıp gidiyor Seyhan

Akdeniz incisi tenin

Göğünün güzelliği güneşlik

Limanlar müfreze

Karbogazında efsunlu neferlerden

Öyle bir cenk ki Akdeniz’e doğru

 

Ellerin misiste portakal çiçeği baharı  

ellerin güvercinlerin beyaz kanadı ardında mahşeri cenk destanı

Ellerin firuze avlularda tutsak bir güvercin

Esaret kelepçesi bilmez bileklerin

Ellerin deniz ortasında beyaz bir kuğu

Büyük saat önünde portakal çiçekli vedalar

 

Nar ağaçları kanıyor höyüklerde

Zakkumlar lal renkli

Pamuk tarlalarında ırgatlık ömrün cepheden cepheye

Kışlalarda redif sesleri

Kırmızı ankalar kanatlanıyor ala gül limanlar

Maverdi güvercinler katran zırhlı vedalar  kanatlar

Sırça bir kadehte  ateş parçası yaz

Her beş ocakta bembeyaz gelinlik giymiş seyhan

Kurtuluş nidasi Akdeniz’e doğru

 

mersin ağaçlarına ağıtlar yakalım

Karacaoğlan ile hasret pınarlarından abıhayat içelim

Mor dağlarda kardelen çiçekleri açarken

Misiste vuslatına ereyim portakal kokulu çocukluğum

Gökten mustular veriyor adana güvercini

Bir cinardir kurtuluş umut Mustafa Kemal

Kozasını inceden inceden örüyor ayrılıklar

portakal çiçeği kokan limanlarda

Ben seninle altın koza olsam ey yar

Adını kurtuluş koysam hüzün makamında zafer nidası

sevdaya defne ağaçlarından taçlar yapsak

Müfrezeler çekiliyor limandan

Kurtuluş nidası Akdeniz’e doğru

 

Ellerin misiste  portakal çiçeği baharı

Ellerin firuze avlularda tutsak bir güvercin

Pozantı’dan dağlara düşen ayın on dördü

Çukurova çiçekler bezenmiş beyaz beyaz

Yüreğimizi kuşatan beş ocakların zafer  nidası

Güneş muştuluyor karboğazında açan kardelen

Aydınlatsın güneşin şafaklar

Berrak şelaleler gibi akıp gidenim şehidim

Seyhandır adı cukurovadır adı yetimler için ekmek bereket

Karbogazında bir süvari nehirler misali Akdeniz’e karıştı

Öksüz kızlar yetim oğlanlar kalıyor geriye

Kar diliyle Nisan’da portakal çiçeği beyaz beyaz

 

Bir çocuk akdenize  bakıyor

Esinti bir haber limanlardan

Beş ocakta yükseliyor umutlar

 seninle anavarza gibi yenilmez şehirleriz masal ve mit

Turuncu bir yaz kumsallar yüzlerce asrın yakamoz ışıltısı

Misis köprüsünden geçiyorum ruhumda feryat figan

Lokman hekim devamı nehirlere bırakmakta

Ölümsüzüz  işte çoğalıyor fırtınada zaferler

gidemiyorum sensiz misisten

Dudaklarında kor sevdanın köpüklü suları

Telgraf tellerine konan kuşlar muştuluyor zafer

sana geldim kalpağı özgürlüğü ve umudu yücelten

akdenizin yaslı matemini

gömerek nar ağaçları altına

 

Ellerin misiste portakal çiçeği baharı

Ellerin firuze avlularda tutsak bir güvercin

Kırmızı ankalar kanatlanıyor limanlardan

Müfrezeler çekiliyor yurttan

Yol ver gülek boğazı

Takvimler beş ocak

Öpeyim bereketli toprağımı

 

Ömriye KARATAŞ