Diriliş
Liman Van Sanders Paşa’nın “Yenildik, bizim için her şey bitti.” sözüne karşılık Ulu Önder Mustafa Kemal ATATÜRK’ün “ Savaş, müttefikler için bitmiş olabilir ama bizi ilgilendiren savaş, kendi istiklalimizin savaşı ancak şimdi başlıyor.” cevabını verip; ne olursa olsun mücadeleye devam edileceğini dile getirmesiyle başladı bağımsızlık ateşini korlayan kıvılcımlar. İçini acıtıyordu, yüreğini dağlıyordu Türk milletine ait sembollerin, armaların, işaretlerin tek tek yok edilmesi. Adeta iman dolu kalplere sahip yiğitler, hatunlar -kelime yerindeyse- bu soykırıma mecbur kalıyorlardı. Bu olanlar daha da kuvvetlendiriyordu memlekete sahip çıkılma duygusunu.
Toprağı buram buram huzur kokan güzide şehir Adana; Abdiağa’da, Taşköprü’de gördüklerini kazımışlardı her saniyesiyle dağlanan kalplerine. İçlerindeki iman ve beyinlerini kemiren bağımsızlık ateşi birleştirdi bütün elleri. Bir ölüp de bin dirilmek. Alınlar secdede bitmeyen vatan sevdasıydı küçümsenen ahaliyi ayaklandıran, dik tutan, güç veren…
Korlanan kıvılcım fokurdayan magma misali taşıyordu Toroslar’dan, Seyhan’dan, Ceyhan’dan. Kim tutabilirdi kızıllığında her sabah ay yıldızın ışığıyla uyanan bu güzel milleti. Vakit diriliş vaktiydi. Yüreklerdeki korlar soğumalı, iman dolu göğüsler Allah Allah naralarıyla inletmeliydi şehrin dört bir yanını ve uğruna ne canlar verilen bayrağımız dikilmeliydi gök kubbelere. Şimdi kork bu güçten Batı’nın yezidi! İntikam bile yiğitlikle alınır göğsünü gere gere. Bu toprakta ecdadımın kanı var verilir mi senin gibi kirli ellere. Yükselişler kör gecelerde yaşanır Arif’in bayraklı gecesi gibi. Milletimin kör hali bile darma duman edecek seni.
İşte başlıyor yedi başlı düvenin mücadelesi. Küçük küçük gruplar aynı uğurda birleşip kurdular cemiyetlerini. Başladılar Karboğazı’nda koca asır geçse de unutulmayacak destanı yazmaya. İşte burada çıkar karşımıza Kılavuz Hatice. Düşmanı yanıltarak Türk kurtuluşunun temelini atan kahraman hatun. Bayrağımızdaki semboller bile boşa değildi bir kez daha anlaşıldı bu olay ile. Hilal taktiği yılanın başını koparttı bu sayede. İşte bir gecede yükselişe geçildi kör bir gecede. Hainler gün ışıyınca anladılar Türk’ün toprağının namus, en büyük silahlarının iman olduğunu.
Bu ufacık kıvılcımdan ortaya çıkan galibiyetler Anadolu’mun her yerini sarmış umutsuzluğu, karamsarlığı silmişti kafalardan. Öyle bir örnektir ki Adana’nın kurtuluşu 7’den 70’e tüm halkı kamçılamıştır. Türk’ün gücünü yine kardeşleri hatırlatmıştır. Sonunda hep sevinç olan başarı silsilesinin temelini atmıştır koca yürekli Adana. Artık durur muydu kanı deli akan milletim. Hainler çekildikçe vatan topraklarından daha da şahlanarak, kükreyerek geliyorlardı. Durdurulamaz bayrak sevgisi. Bitmeyen ezan sesleri. İşte kurtuluşun simgesi Büyük Saat ve Ulu Camii. 5 Ocak 1922’den beri aralarına alıp şanlı bayrağımızı dalgalandırma gururu paha biçilemez.
Adlarını tarihe altın harflerle yazdıran binlerce kahramanlarımız. Ay yıldız aşkına hepiniz rahat uyuyun!
Tuğba ÖZTÜRK
05.12.2021
